Leef jij vanuit je authentieke zelf?

Leven vanuit je authentiek zelf. 

Het klinkt zo mooi. 

Maar wat is nu authentiek? En wanneer ben je dat?

Ikzelf bestempel ‘leven vanuit je authentieke zelf’ als; leven vanuit gedragingen die typisch bij jouw natuur horen. Dit overlapt vaak met de waarden die dichtbij je staan en de kwaliteiten die jou, jou maken.

Maar lets face it soms is het best lastig om je hiernaar te gedragen. Het leven, kinderen, ouders, de maatschappij, partner(s), werk, religie (om maar wat te noemen) vragen veel van je. Dingen waar je aan moet voldoen of juist moet laten. Wat haaks kan staan op wat jij op dat moment wilt, nodig hebt of bij je natuur past. Je alledaagse ik wordt vaak meegevoerd in de sleur van het moment of situatie. En zo kun je jezelf zomaar (weer) voorbijlopen.

Dit maakt soms ook dat je kunt leven naar een waarde die minder goed bij je past. Omdat het je zo is geleerd (opvoeding) of omdat dit noodzakelijk is om te (over) leven. Soms ben je er zo goed in geworden dat je niet eens meer beseft dat het minder natuurlijk gedrag voor je is. 

Maar is dat nu zo erg dan? Als je niet ‘altijd’ leeft vanuit je authentieke zelf? Nee, natuurlijk niet. Soms ontkom je er niet aan. Iemand met een zachte natuur kan genoodzaakt zijn om van tijd tot tijd voor zichzelf op te komen. Of als ouder kan het zijn dat je soms een rol moeten aannemen die je van nature minder goed ligt.

Ik zet bijvoorbeeld alles in mijn agenda (en dan bedoel ik echt alles). Als ik het niet heb genoteerd, vergeet ik het of gebeurt het niet. Deze structuur leg ik mezelf op omdat ik van nature chaotisch en vergeetachtig ben. Hierdoor kan ik meedoen in het leven. Maar ik ben mij er terdege van bewust dat ik en mijn creativiteit het beste gedijen bij ruimte en fluïditeit, omdat dat mijn natuur is.

Mijn vraag aan jou is, ben jij gelukkig? 

Is er balans tussen wie jij bent en wat je doet? 

Ben jij je bewust van jouw natuur en wat voor jou belangrijk is?